Rehabilitacja lecznicza także dla osób z chorobami układu nerwowego oraz po wypadkach

ZUS przypomniał w komunikacie, że program bezpłatnej rehabilitacji leczniczej jest skierowany do osób aktywnych zawodowo, którym z powodu przebytej choroby lub urazu grozi utrata zdolności do pracy, ale mają szansę ją odzyskać. Teraz z tego programu mogą korzystać również osoby ze schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego oraz te, które potrzebują wczesnej rehabilitacji powypadkowej.

Rehabilitacja finansowana przez ZUS to forma prewencji rentowej. Dzięki niej wiele osób może kontynuować karierę zawodową mimo przebytych urazów czy ciężkich chorób. Od tego roku z rehabilitacji mogą skorzystać również osoby ze schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Także od tego roku osoby, które potrzebują wczesnej rehabilitacji po wypadkach mogą skorzystać z programu realizowanego w Opolskim Centrum Rehabilitacji w Korfantowie albo w ośrodku Vratislavia Medica we Wrocławiu.

O skierowanie na rehabilitację leczniczą mogą poprosić swojego lekarza osoby, które pracują zawodowo i są ubezpieczone w ZUS. Mają do tego prawo także ci, którzy pobierają zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub okresową rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Wniosek o rehabilitację leczniczą wypełnia lekarz, u którego leczy się osoba ubezpieczona. Lekarz może w jej imieniu złożyć wniosek elektronicznie na Platformie Usług Elektronicznych (PUE)/eZUS lub w aplikacji mobilnej mZUS dla Lekarza.

Lekarz może również wystawić wniosek w formie papierowej. Taki papierowy wniosek wraz z dokumentacją medyczną osoba ubezpieczona może dostarczyć do dowolnej placówki ZUS osobiście, przez pełnomocnika lub pocztą.

Lekarz orzecznik wydaje orzeczenie na podstawie informacji od lekarza leczącego oraz zgromadzonej dokumentacji medycznej i (lub) po przeprowadzeniu badania.

Orzeczenie o potrzebie rehabilitacji leczniczej jest podstawą do wystawienia „Zawiadomienia o skierowaniu na rehabilitację leczniczą”.

ZUS kieruje na rehabilitację leczniczą w systemie stacjonarnym lub ambulatoryjnym. System stacjonarny obejmuje pobyt całodobowy w ośrodku rehabilitacyjnym w przypadku schorzeń: narządu ruchu, narządu ruchu po wypadku (wczesna rehabilitacja po wypadkach), układu krążenia, układu oddechowego, psychosomatycznych, narządu głosu, onkologicznych po leczeniu nowotworu gruczołu piersiowego, ośrodkowego układu nerwowego.

Skierowanie na rehabilitację w systemie ambulatoryjnym, czyli codzienne wizyty w wyznaczonych godzinach, można otrzymać w przypadku schorzeń narządu ruchu i układu krążenia (w tym w ramach rehabilitacji monitorowanej telemedycznie).

Rehabilitacja lecznicza trwa 24 dni, ale lekarz w ośrodku może ją wydłużyć albo skrócić. Osoba skierowana na takie leczenie nie ponosi żadnych kosztów związanych z rehabilitacją, zakwaterowaniem, wyżywieniem i dojazdem najtańszym środkiem komunikacji publicznej. Nie musi także korzystać z urlopu wypoczynkowego, ponieważ lekarz wystawi na ten czas zwolnienie lekarskie (L4).

Program rehabilitacji leczniczej jest kompleksowy i ustalany indywidualnie w zależności od rodzaju schorzenia. Obejmuje niezbędne badania, fizjoterapię ze szczególnym uwzględnieniem kinezyterapii, oddziaływania psychologiczne oraz edukację zdrowotną.

ZUS nie ma własnych ośrodków rehabilitacyjnych, dlatego zawiera umowy z placówkami, które muszą spełnić określone wymagania prawne, kadrowe, lokalowe i medyczne. Ośrodki zlokalizowane są na terenie całej Polski, nie tylko w miejscowościach uzdrowiskowych.

Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie internetowej ZUS w zakładce Świadczenia - Prewencja i rehabilitacja - Prewencja rentowa. Znajdują się tam również pliki PDF z ulotkami na temat każdego profilu rehabilitacji. (PAP)

akar/ agz/